Waarom een constant bewegend schip de beste plek is om een duurzaamheidsvraagstuk op te lossen
Alles was constant in beweging, aan het vallen of nat. Mensen, laptops en een miljoen post-its met creatieve ideeën (goede en slechte) vlogen door en over het schip. Was dit echt de meest efficiënte manier om aan een business case te werken?
Foto door Mara de Pater
De afgelopen 6 weken heb ik deel uitgemaakt van een denktank over duurzaamheid. Maar niet zomaar een: een varende. Samen met 17 andere jonge professionals en studenten heb ik de Atlantische Oceaan overgestoken. Onze missie: een groot technologiebedrijf in Nederland helpen duurzamer te worden en daarmee: installateurs inspireren en motiveren om de energietransitie aan te jagen.
Niemand van ons had ooit eerder een oceaan overgestoken (zelfs de bemanning niet) - laat staan dat we aan een zoektocht naar duurzaamheid hadden gewerkt terwijl we werden rondgesleurd, aan touwen trokken en door golven werden aangevallen. Toen ik me inschreef voor dit project klonk het allemaal magisch. De realiteit kwam vrij snel toen we wegvoeren van het zonnige Caribische eiland Sint Maarten: de golven werden wel 10 meter hoog. Daar was ik absoluut niet op voorbereid: Het voelde alsof ik midden in een berglandschap zat: bergen water. Het schip bleef maar op en neer gaan en daarmee kwam de zeeziekte. Een paar dagen lang hadden de meeste mensen hun eigen emmer bij zich - voor de zekerheid.
Foto door Mayeul VdB
Terwijl de golven hoger en hoger werden, werd de wind ook sterker. Met een windsnelheid van 11 Beaufort vlogen we met een snelheid van 14 knopen door de oceaan. Tijdens onze wacht waren we verantwoordelijk voor navigeren, sturen, zeilen zetten, zeilen weghalen, zeilen inpakken, zeilen schoren en aan touwen trekken. Mijn favoriete onderdeel: in de mast klimmen om de zeilen in of uit te pakken. Het is een adrenalinekick om 25 meter hoog in de mast te zitten!
Onder deze omstandigheden waren we hard aan het werk om strategieën te bedenken om de energietransitie te versnellen. 18 gelijkgestemde mensen met een passie voor duurzaamheid en gemotiveerd om problemen met betrekking tot klimaatverandering te verslaan. De ruwheid van de reis voelde metaforisch aan voor de uitdagingen van klimaatverandering. Stappen zetten in de richting van een duurzamere samenleving zal niet gemakkelijk zijn, het zal hobbelig en uitdagend zijn.
De oceaan is een prachtige plek en het deed me beseffen hoe groot onze wereld is. De uitdagingen waar we vandaag de dag voor staan overschrijden grenzen en dat geldt ook voor ons. Grenzen tussen landen en grenzen tussen mensen. De eerste stap naar verandering is als een druppel water die in een oceaan van water valt. Wanneer een druppel valt, ontstaat er een rimpeling. Het wordt een golf. Iedereen kan deze golf creëren, waar dan ook. Hij zal groeien naarmate meer mensen in de verandering gaan geloven. En samen kunnen we ervoor zorgen dat de golf de andere kant van de oceaan bereikt.
Afbeelding door Joke Laporte
Weekendbee maakte het voor mij mogelijk om aan dit project deel te nemen zonder het koud te krijgen en ik wil hen bedanken voor hun steun! Deze ervaring heeft me geleerd dat alternatieve en duurzame manieren van reizen veel leuker zijn dan de conventionele manieren en ik zal dit blijven doen. Ik hoop dat dit verhaal je geïnspireerd heeft om altijd op zoek te gaan naar de duurzame optie, maar ook om altijd op zoek te gaan naar avontuur.
Verhaal door Maike Brinksma
